Ontsnapt aan de hoge muren van de Van Mesdagkliniek.
Ontsnapt aan de hoge muren van de Van Mesdagkliniek.
De behandelaar verteld in het afrondend gesprek dat AFPN, (Ambulant Forensisch Psychiatrie Noord ) onderdeel van Forint, samen gaat met de Van Mesdagkliniek.
De laatste keer dat ik bij het AFPN was geweest was 4 september. En toen kon ik met onverrichter zake weer naar huis. Er was dus een delictanalyse gemaakt ik zou de PV-er (psychiatrisch verpleegkundige) erover spreken. Dit was de laatste keer tot afgelopen maandag had ik geen stap meer binnen gezet. Ik vond het wel lekker rustig zo.
Mijn laatste gesprek met de psycholoog was voorbereidend dat ik er nog niet vanaf zou zijn. Ze maakte mij klaar voor een vervolg traject. Maandag had ik me dus voorbereid op het te horen krijgen van de uitslag van de delictanalyse en het traject. Maar niets van het alles! Bleek achteraf. Het werd een afsluitend gesprek! Yesss. Ik hield nog even mijn adem in, te bang om te vroeg te juichen, maar daar kwamen de verlossende woorden;
‘Wij sturen dit met jouw goedkeuring naar de huisarts.’
Ze vervolgt: ‘We constateren dat je wanneer je onderhevig bent aan een periode van extreme stress een lichte gevoeligheid voor psychose houdt. Je kunt dan ook weer bij ons terecht voor tijdelijk een dosis antipsychotica; medicijnen, wellicht een lage dosis, géén gedwongen opname of iets dergelijks.’
Ik zeg; ‘Ik wandel liever dat is, een natuurlijke dopamine verlager’. Wil er nog steeds niks van weten.
Druk op bovenstaande knop als je wilt lezen over mijn gedachtengang over medicijnen. Mijn autobiografisch geschreven verhaal.
Het kan me niets schelen wat ze erover zegt. Ik weet zelf heel erg goed hoe het zit.
Terugkijkend op deze onderzoeksfase, vroeg de behandelaar hoe het nu met me gaat.
‘Ik heb leuk werk, heb het erg naar m’n zin.’
Ze begint over Schiermonnikoog.
‘Ja, daar heb ik gesolliciteerd, Ben er net nog een paar dagen geweest.’
En ik doe meer informatie uit de doeken.
Verder noemt ze het hoofdstuk “vrienden”
Ik zeg; ‘Dat ik uit eigen keuze een vriendschap heb stopgezet waar ik nog steeds achter sta, en mij daar heel goed bij voel. Deze inzichten heb ik hier ook gekregen, geleerd.’
‘Dat wat ik ervaar als telepathische verbindingen kunnen en willen ze niet aankomen en daar kan ik ook prima om functioneren.’ gaat ze verder.
Ze vertelt mij dat AFPN samen gevoegd wordt met het van Mesdagkliniek. Ze zegt dat ik niet bang hoeft te zijn, mocht er nog wel post komen, want het is meer als een mededeling bedoeld, omdat de gegevens worden over gedragen. Ben blij dat ze me op de hoogte brengt.
Ze zegt: ‘Het Van Mesdagkliniek heeft nogal een imago en ze begrijpt wel dat mensen er behoorlijk van zouden kunnen schrikken.’ Ze wil me waarschuwen.
Ondertussen probeer ik mijn innerlijke vreugdesprongen te bedwingen.
Ga ik het hier echt afsluiten? denk ik.
Als laatste wijst ze mij op beschermende factoren:
-Werk
-Partner
-U hebt in de afgelopen periode geen contact gezocht met slachtoffer.
Zodra ik buiten sta wil ik het wel uitschreeuwen!! Voel me superblij. Ik voel me losgelaten uit een kooi, zo vrij als een vogeltje! Nooit meer AFPN! Ik ben aan de hoge muren ontsnapt aan de Van Mesdagkliniek.
Ben dit traject niet vrijwillig aangegaan, wel altijd met een positieve houding en me keurig aan de afspraken gehouden. Stond ik open voor nieuwe dingen, én gedacht dat ik hen ook wat zou kunnen leren.
Ik heb me aan mijn plicht voldaan.
Klaar…
Over!…
Liefs,
Anna