De acceptatie van de onvoorspelbaarheid van het leven.
De acceptatie van de onvoorspelbaarheid van het leven. Wanneer ik voel dat een man verliefd op mij is, of meer voor mij voelt dan ik voor hem dat wil ik geen hoop geven. Een vriendschap kan dan geen bestaansrecht hebben.
Dan verbreek ik daarom om die reden het contact. Ook al is er (een warm) het gevoel er wel. Dit is dus niet evenredig en het is niet eerlijk, de belangen zijn niet gelijk. Ik wil me niet steeds hoeven afvragen hoe kom ik nu over met een tekst, hoe wordt het geïnterpreteerd.
Wie nog meer vond het te moeten afsluiten was mijn vriend nadat ik hem eerlijk had verteld dat ik gevoelens ontwikkeld heb voor iemand anders.
Dat deze man meer met me doet, dan ik in eerste instantie aan mezelf had willen toegeven.
Mijn vriend beschermt zichzelf en gooit, ik hoop tijdelijk, “de deur” dicht.
Dit nadat ik had aangegeven dat ik gevoelens heb ontwikkeld naar een ander. Hij had geen behoefte aan verdere informatie. Voor die informatie stond hij niet open. Ik krijg de ruimte om het uit te zoeken.
Dus is het altijd goed om je gevoelens te uiten. Ja! Wel voor je hart alleen weet je maar nooit hoe de ander erop reageert. Alles wat je meemaakt, gebeurd met een reden.
Onderstaande knop, is een link, een verhaal geschreven door Anna, als je nog meer over dit onderwerp wilt lezen.
Op spiritueel vlak zoek ik constant bevestiging, want ik wil ervan leren en dat is een van de reden dat ik ook zo opensta voor vele mensen.
Velen voelen dat ik een, -zo genaamde- “fijne aura” om me heen heb krijg ik regelmatig te hoen, dat trekt aan.
Dat merk ik maar ik moet mezelf ook beschermen. Mijn energie lekt en m’n batterij stroomt leeg en het opladen van de batterij duurt langer.
Wanneer je, ja jij, de “onbekende FB volger” me benaderd via de chat, heb ik er niet altijd zin in. Maar wil wel beleefd reageren. Want zo ben ik. Ben, nogmaals, niet opzoek naar een chat-vriend, of spanning of een pleziertje. En ik wil ook de vrijheid houden te besluiten met wie wel en wie niet te chatten. Op wie ik wel in ga en wie niet, hoef me toch zeker niet te hoeven verantwoorden, wanneer ik na vier berichtjes nog steeds niet gereageerd heb…..Dan mag je ook je conclusies trekken. Dat heeft ook te maken met de acceptatie van de onvoorspelbaarheid van het leven.
liefs,
Anna