Sil de strandjutter
Sil de strandjutter
Er zijn n.a.v. mijn “jutterbericht” in “Chat” meerdere berichtjes binnen gekomen, via Facebook.
Verbaasde, ongelovige, voorzichtige, ook aanmoedigende woorden.
‘Je kan het ook zien als een compliment’
of
‘Je bent voor heel veel mannen een mooie vrouw, en je spreekt heel makkelijk, Je bent creatief en artistiek, Ze zeggen weleens mannen hebben ook gevoel!, Je windt mannen om je vingers en vind het gek dat je reacties krijgt.’
En mijn favoriete reactie:
‘Wat een geweldige shot en uitleg’
Waar het mij omgaat, waar ik niet van gediend was, is de directheid van sommige mannen.
Er mag best eerst even op de deur geklopt worden. Voel je eerst ook aan de deurknop of de deur open staat? Staat die op een kiertje? Dan pas vraag je of je binnen mag komen.
Waar ik niet van houd (ik spreek vermoedelijk namens meerdere vrouwen) is dat de deur open geramd wordt, met hier ben ik, met nog net niet de tekst; lets fuck! of ‘Hoi Anna’ (ik wacht eerst af) daarna het tweede bericht: een foto zonder enige aankondiging, van een dick-pic.
Mannen; na 6 dagen geen enkele responce op een poging tot contact is ook een antwoord.
Een vaste restaurant gast die ik net heb leren kennen, reageerde voorzichtig. Hij noemde mijn bericht een “Vuurdoop” jegens mannen. Hij durfde bijna niets meer te zeggen.
En het duurde even voor ik door had wat hij bedoelde. Hij had namelijk ondertekend met groetjes van ...(naam partner ) en Sil.
Hij was ook een beetje “Sil”
Sil de strandjutter.
‘Niet alle Sillen zijn slecht’ zei hij.
‘Nee, dat klopt.’
En ik realiseerde me, dat ik heel goed ben in wegduwen, zodra ik op een bepaald punt kom binnen een chat-gesprek. Ben ik bang voor grensoverschreidend gedrag vanuit mezelf. Uit zelfbehoud reageer ik dan zeer resoluut. Sluit ik de chat abrupt zonder de ander een mogelijkheid te geven om op verduidelijking te vragen.
Dan word ik angstig, bang om gekwetst te worden. Dan ben ik er liever vooraan, zeg ik uit het niets; gedag. Terwijl het net zo leuk was.
Ook ik leer weer, en krijg een spiegel voorgehouden. De man de hsp-er uit het vorig verhaal; ‘Chat’…
Het was in 3D afgesloten, Maar in 4D nog niet. Hij bleef met onbeantwoorde vragen zitten, zat er heel erg mee. En ik voelde dat. Had nog steeds verbinding met hem. Op afstand kunnen hsp-s nog steeds met elkaar in verbinding zijn.
Vanochtend had ik mijn stoute schoenen aangetrokken en heb ik de chat weer geopend, mijn vreemde gedrag aan hem soort van proberen uit te leggen. Het gesprek aangegaan.
Hij leerde mij ook, dat niet alle mannen slecht zijn.
Het had hem veel pijn gedaan…zei hij.
Hij was mijn berichtje aan het lezen, en ik voelde uit het niets tranen opkomen.
‘Ben je aan het huilen?’ vroeg ik.
‘Ja, eigenlijk wel. Ik zit hier nu op bed sorry.’
‘Ik denk dat ik jou voel.’…
Hier leerde ik, dat niet alle onbekende mannen slecht zijn, en slechte intenties hebben, of voor alleen hun eigen seksuele behoefte gaan.
Wanneer mijn deur openstaat, ik voel dat het wederzijds is, en ik heb besloten om hem te vertrouwen, staat de deur wagenwijd open, duik ik er bovenop, ga ik vol gas erop af.
Ook ik ben me ervan bewust dat ik mezelf best mag afremmen, zodat de ander een stapje naar voren kan doen, wanneer diegene het zover heeft. Het is een spel van geven en nemen. En niemand heeft daar een kant en klare gebruiksaanwijzing voor. Door het aan te geven, door communicatie, heb ik weer geleerd, kom je het verst!
Het is niet altijd eenvoudig.
Zelf ervaar ik ook dat wachten op een reactie wanneer je heel graag contact wil een flinke uitdaging kan zijn, er wordt een beroep gedaan op je geduld.
…Succes!
Sil bedankt! Zo leer ik iedere dag weer.
Fijne dag lieve strandjutter.
Liefs,
Anna