Schriftelijke slachtofferverklaring
Thuis plof ik vermoeid op de bank. Het eerste wat ik doe is het lezen van de schriftelijke slachtofferverklaring.
Arrondissementsparket
Noord- Nederland
ingekomen
10 FEB 2021
De eerste zitting op 10 mei 2021 ben ik dus niet bij aanwezig geweest vanwege én het alleen willen doen, (had het aan niemand verteld schaamde me diep. )het niet kunnen redden/halen. Én door de rollercoaster aan gebeurtenissen en worstelingen waar ik destijds in zat. Ik lees en citeer:
Het slachtoffer verzoekt de rechtbank vriendelijk deze verklaring ter terechtzitting voor te lezen.
De woorden komen hard binnen, het doet me pijn om te lezen wat ze heeft ervaren en hoe ze omschrijft zich te hebben gevoeld… Ze ervaart een gevoel van onveiligheid. Hoewel ze me ziet me als ongevaarlijk, maar er niet gerust op te zijn, voor in de toekomst.
Door allerlei omstandigheden zie ik in dat het in alle gevallen gaat om miscommunicatie. Deze woorden komen nu pas!!!, tot mij vanwege de omstandigheden.
Wat als ik ze eerder had gehoord of gelezen?
Wat als ik met haar in gesprek had gekund om de misverstanden uit de wereld te helpen?
Hoe komt het dat ik deze verklaring nu pas te zien krijg?
Dit alles roepen bij mij vraagtekens op. Gedane zaken doen geen keer. En alles gebeurt met een reden.
Afgelopen donderdag ontmoette ik op mijn werk de man die ik bij de Daame heb ontmoet. Hij spreekt cryptisch en legt woorden in zijn mond, die mij op het moment van het gesprek niets zeiden, maar naar verloop van tijd kom ik tot ontdekkingen en denk ik vaak aan deze man en onze gesprekken terug.
Het zijn toekomst voorspellende en wijze woorden.
Hij noemde dat ik mijn grote droom waar zie worden. Dat is de tweede, misschien wel de derde keer dat ik het hem heb horen zeggen. En dat er héél binnenkort iets staat te gebeuren waar ik stijl van achterover zal vallen. Dat ik het absoluut eerst niet geloven zal. ‘Mensen zullen verbaasd staan.’ zegt hij.
Hij noemt dat hij snachts veel droomt. En nu ook overdag. Hij noemde snachts om 04.00 uur wakker te worden om te plassen met heenreis pijn in zijn voet, terugreis zonder de pijn. ‘We hebben pijn nodig. Het is nodig om pijn te voelen.’
Wéér zegt hij , het komt op de NOS, RTL zelfs in America zullen mensen het te zien krijgen. Ze moeten het wel geloven.
‘We hebben allemaal hogere wezens dat we denken zelf te praten, maar alles is vast gelegd, gestuurd en zijn we hier op aarde om wat te leren. Onze ziel kan hierdoor groeien. ‘ We hebben met ons allen een reis af te leggen.’
Hij heeft gezegd dat ik straks niet meer hoef te werken. Hij herhaald dat 3 x . En dat mijn boodschappen die ik betaal bij de AH zonder moeite het bedrag weer aangevuld krijg.
Weer luister ik aandachtig, en ik denk, dit keer, te weten wat hij bedoeld. Ik vraag niet om uitleg, op de een of andere manier zijn onze gesprekken eenrichting verkeer. Ben ik de ontvanger.
Sinds ik haar, mijn tweelingziel ontmoet heb. Vóór de scheiding, herinner ik mij, ben ik niet iedere nacht, maar wel heel erg vaak om 04.00uur of 04.40 uur wakker. Deze tijd wakker worden (je bewust zijn van dit getal, patroon en het zien van het nummer getal 4, zijn signalen.) heeft een specifieke betekenis, heb het een keer gelezen , niet opgeslagen. Wel is het een patroon. Een spiritueel, engelengetal. Een boodschap. (Heb het toch maar even opgezocht.)
Ik heb geleerd dat ik een Tweelingziel heb, dat zij mijn tweelingziel is. Dat houdt in twee personen, dus twee lichamen delen één ziel. Sinds ik mijn tweelingziel ontmoet heb, leef ik in een rollercoaster. En is mijn leven compleet op de kop gegaan. Dit is nodig om te leren, Wij beiden hebben wat te leren, om daarna elkaar weer te ontmoeten. Iedereen die je ontmoet in je leven is met een reden. Hij/zij heeft je wat te zeggen, leren, of je bewust te laten worden,….
Tot je je ware zelf hebt ontdekt, zonder maskers op, bij elkaar (je tweelingiel) kunt zijn.
Wil je weten of jij je tweelingziel al hebt ontmoet? klik op de foto en je komt in mijn Pinterest omgeving van interessante opgeslagen pins.
Ik hoor hem aan, hij heeft een fijne energie en ik voel me vertrouwd bij hem.
Kort na het gesprek, breng ik hem een broodplankje en een portie bitterballen.
Als makelaar is hij geïnteresseerd in gebouwen en genietend van zijn eten vraagt hij naar een specifiek gebouw afgebeeld op een foto aan de wand boven de bar. Ik vraag het na en we komen er achter dat het een voormalig school gebouw is, dat fungeert nu als het gemeentehuis. Weer wat geleerd.
Dit is een voorbeeld van een bijzondere ontmoeting/ interactie wat ik op mijn werk tegen kom. Dit maakt, voor mij, het werk interessant en mooi om te doen.
liefs,
Anna