Je komt mensen niet per toeval tegen
Er is altijd een les of een zegening.
De geschiedenis herhaald zich totdat je hem doorbroken hebt.
Gisteren, eerste paasdag, een theecocktail bij theeschenkerij in Houwerzijl samen met twee verwarmde scones met Lemoncurd en ongezoete slagroom besteld. Het was een mooie zonnige dag, heerlijk om samen met mijn vriend er op uit te gaan.
Nog even een korte wandeling gemaakt door het stukje natuur achter de oude voormalige kerkgebouw.
Heel leuk, voor de kinderen komen we een parcours en een speelplaats tegen. En voor de oudere (jeugdigen ;-)) een vuurplaats onder een cortenstalen uivormig kunstwerk. Mijn vriend ziet dat er iemand een vuurtje aan het stoken is. En maakte een praatje met de man die bij het haartje zit. Nieuwsgierig naar het vuur keek ik even in de kachel.
Hij zit er al even zie ik aan het grote vuur die hij in de buitenhaard heeft weten te creëren. De man had ik zien zitten maar geen aandacht geschonken. Totdat ik hem wat langer aankeek en hem herken als de kapper uit Groningen. Zijn uiterlijk was veranderd. Hij had z’n haar nu in een staartje en droeg een smal grijs baardje.
Een paar keer heb ik met hem gesproken bij “de Daame” in Appingedam.
Hij praat vlot heeft een aantrekkelijke uitstraling en is sociaal. Geïnteresseerd in mij als kapper.
Hij heeft mij al een paar keer gevraagd of ik niet bij hem wil komen werken. Zonder werk van mij gezien te hebben, wil hij me blind in dienst nemen. Dat is wat hij me zei.
‘Wanneer kom je voor mij werken?’ Ik voelde me dan gevleid. En heel even zelfs, heb ik het nog overwogen.
Maar, na vandaag deed ik een ontdekking. En heb ik mijn les geleerd.
We kregen het over reïncarnatie, hij had een reading gehad en er is hem tijdens de reading verteld dat hij in een vorig leven Italiaan is geweest bij Lago Maggiore.
‘Met zo’n hoed op weet je wel? Geloof je er ook in?’ … Ik weet inmiddels, dat heb ik geleerd, dat het zo is. Ik zeg hem:
‘Ik draag herinneringen met me mee die ik in dit leven niet heb meegemaakt.’
Ik denk aan gedwongen prostitutie én ik krijg een beeld van mezelf te zijn vastgebonden aan kettingen en zweepslagen.
‘ Is dat zo?’ Klinkt hij geïnteresseerd.
‘Werk je nog steeds daar?’ Hij doelde op “de Daame”.
‘Nee, niet meer’ zeg ik. ‘Ik werk nu bij Paviljoen Overdiep’ .
‘Ja dat ken ik wel.’
K leg mijn toekomst plannen aan hem uit en voeg toe dat ik maatschappelijk betrokken werk in de toekomst wil gaan doen.
‘Oh! Gratis koffie?’ Ik zeg met een lach: ‘Bijna!’
Hij begint over zichzelf te praten. En probeert denk ik, indruk op mij te maken. Weer noemt hij hoge bedragen en hoge getallen aan luxe bezittingen, zijn woning met uitzicht over het meer, zijn meerdere bedrijven en dat hij een feestje geeft voor zijn 65e verjaardag van €20.000,- .’Ik kan het doen!”
Vervolgende dat hij 120 personen heeft uitgenodigd. Een feest waar drie artiesten komen optreden waaronder Peter van “Sinatra Douglas & Bosco”bekend van het televisieprogramma the tribute of the bands. En dat er een grote dikke gekleurde man die 200 kilo weegt, soal komt zingen. Ik luister graag naar soal muziek en zeg hem dat me dat wel mooi lijkt.
Op meerder plekken heeft hij gewoond in Londen, Italie, nergens voelde hij zich thuis. Ik noem dat ik me erg thuis voel in Barcelona, en ik dacht aan de reis waar ik voor gespaard heb om ooit nog naar Londen te gaan. Heb de grote wens om naar Engeland te gaan. Vind het heerlijk om Engels te praten (dat doe ik mét een plat Engels accent :-)), ook dat gaat me bijna moeiteloos af. Ik denk zelfs in het Engels. Heb nog voor een Engelse baas in een kapsalon gewerkt. Ik verwacht in Engeland een gevoel van “thuiskomen” te ervaren.
Zijn plannen in de toekomst is ook om een horeca bedrijf te starten. Hij word bijna 65 jaar. ‘Misschien wel in een ander leven.’ zegt hij. ‘Een bedrijf om mooie vrouwen te föhnen en mooi te maken achter glas. En dat er mannen komen met veel geld om het te financieren die daar sterke drank komen drinken. Dat lijkt mij wel wat.’
Hij omschrijft een dure tent met luxe uitstraling.
Ik zag een beeld voor me dat hij een vrouw de aandacht geeft, ze weet in te palmen met mooie woorden en zijn charmes. Ze daarna op schoot trekt en ze gebruikt voor zijn eigen plezier.
‘Ja , dat zie ik jou wel doen.’ Zeg ik.
Hij zei: ‘Je komt toch ook mensen tegen dat je denkt, ze vaker tegen te zijn gekomen. Dat je ze herkent. Uit een vorig leven?’
Ik denk aan mijn tweeling vlam en zeg ja. Ik heb nog steeds gevoelens voor haar.
Wetende dat mijn thema in mijn (vele vele zielen) leven(s) is/zijn ;
Vechten voor vrijheid !
Heb ik mijn ziel eindelijk vrij weten te vechten uit mensenhandel, prostitutie (dit uit vorige levens), seksueel misbruik, narcisme en manipulatie.
Voel ik me eindelijk vrij van álle blokkades en heb ik een vrije ziel.
Dit indrukwekkende gesprek met hem dwarrelde nog een poosje na. Vooral het gevoel ik bij hem kreeg. En ik kom tot een ontdekking.
Ik heb hem eerder ontmoet en dat in een vorig leven. En de woorden wanneer kom je voor me werken krijgen ineens een andere betekenis.
Ik zei eerder in het gesprek nog tegen hem dat ik wist dat ik kapper ging worden, dat roep ik al (heel stellig) vanaf mijn 5e jaar al. ‘Ik heb dit kunstje eerder gedaan! Met hart en ziel. Ik ben er ook erg goed in.’ zeg ik, zonder arrogant te willen overkomen. (Ik denk aan een vorig leven.)
Volgens mijn vriend heb ik zeer goede skills onder de lakens en heb ik jaren ervaring. Dat terwijl ik me er onzeker over voel na alles wat ik heb meegemaakt aan meerdere ervaringen van seksueel misbruik en manipulatie in o.a. mijn kindertijd, jeugd etc. Door gebrek aan vertrouwen in de man heb ik juist weinig verschillende seksuele contacten gehad! Ik kan ze op 1 hand tellen, bij wijze van!
Niets gebeurt zonder reden, ‘s avonds kijk ik met mijn vriend de film: Malcom X.
Een biografie over een Amerikaanse vrijheidsstrijder voor gelijke rechten van de zwarte bevolking. Gespeeld door, wat ik vind, een rete goede acteur; Denzel Washington.
Net als bij zijn ouders, in zijn jeugd, wordt zijn huis in de fik gestoken en wordt hij, net als zijn vader vermoord. Dit vanwege een huidskleur.
We zijn er nog lang niet met ons allen.
Ik zie een patroon, de geschiedenis herhaald zich totdat je er uit hebt weten te breken. Ik voel dat ik mij heb weten los te komen uit een patroon, denkende aan de woorden van de kapper en vaar een andere koers. Deze les heb ik geleerd.
Liefs,
Anna