Stepperbike

Aangekleed voor de Stepperbike en ik ben later dan normaal. Was ik wat aan het rommelen in huis, tijd verliezend, totaal verbaasd dat het al 11:30 uur was. Op de Bike rondje Hekkum/Reitdiep dal, zag ik een kudde koeien die mijn route doorkruisten. Ik stapte af en ga naast de boer staan. De boer fungeert in z’n eentje als hek. Ik raak -gezellig- met hem aan de praat. Dat ik net van huis kom en al zwaar buiten adem ben. 

Reitdiep dal

Boven de stad Groningen ligt het uitgestrekte Reitdiepgebied. Het diep – Reitdiep genaamd – loopt van Groningen tot in het Lauwersmeer met mooie grote meanders. Het Reitdiep is het oudste cultuurgebied van Nederland en grotendeels nog intact. Kronkelende wegen en waterlopen, borgen, oude pittoreske dorpen, wierden, sluizen, dijken en langs de oevers natuurgebieden (grasland) met weidevogels. Ooit één van de welvarendste regio’s van Nederland.

,,Het is zwaar hoor!’’ zeg ik lachend. Hij zegt, het niet te weten.

,,Daar moet je doorheen, ja, we weten het allemaal wel!’’ Zijn toon klonk compassievol.

,,Woon je in Sauwerd?’’ vraagt hij.

Hekkum is een gehucht in de gemeente Het Hogeland in de provincie Groningen. Het plaatsje ligt ongeveer halverwege Adorp en Sauwerd, iets ten westen van de doorgaande weg tussen beide plaatsen.

Het gehucht is ontstaan op een wierde. Langs het gehucht loopt de oude dijk van het Reitdiep. De kronkel die het Reitdiep hier maakte werd in 1661 afgesneden toen het Reitdiep ter plaatse werd rechtgetrokken. Deze oude loop wordt wel de Bocht van Hekkum genoemd.

Uitleggend waar ik woon, in welk huisje en hoe gelukkig ik me daar voel, wist hij precies op welk plekje en hij wist de vorige bewoner bij naam.

,,Wel heel erg klein wonen.’’ zegt hij.

,,Het lijkt kleiner dan het in werkelijkheid is, meer heb ik ook niet nodig! Ik voel me er gelukkig! Materiaal maakt mij niet gelukkig, het hoeft van mij niet groot, groter, groots.” 

De Wetsingersluis is een in onbruik geraakte schutsluis bij Wetsingerzijl in de Nederlandse provincie Groningen. Het noordelijke hoofd is nog aanwezig en hierover ligt een voet/fietsbrug.

Even door kletsend kom ik erachter dat hij het boerenleven met de paplepel er in gegoten heeft gekregen, hij weet niet beter, dan dat hij met veel geduld, 2 x daags de enorme rij koeien laat oversteken om ze fijn te laten grazen in de wei.

Hij heeft het bedrijf van z’n ouders overgenomen.

Ik vind hem er zo relaxed bij staan, dat viel mij écht op.

,, Moet je wel veel geduld hebben.” zeg ik. ,,Voor deze overstekende koeien.” Hij dacht dat ik ongeduldig deed,… Maar dat was het niet, ik genoot! Het bracht me terug naar mijn kindzijn.

Hij kende mijn opa ook van het boerenleven en m’n tante heeft hij bij op de kleuterschool gezeten. Ik weet niet hoe we er op kwamen. Meer als  een mededeling noem ik dat ik niet op de hoogte ben van de laatste nieuwtjes uit het dorp;

,,Ik roddel niet. Ik hou me er ook niet mee bezig.” zeg ik.

Hij concludeerde -hij kende mijn ouders ook- dat ik waarschijnlijk een geboren Sauwerder was en dat ik dat toch wel zou moeten weten. Het klonk gekscherend verbaasd.

,,Nee, daar hou ik mij niet mee bezig.”

,,Waar hou je je dan mee bezig?”

Ik zeg dat ik dit, het gesprek, heel erg leuk vind. Ik hou me bezig met de psychologische kant van de mens en dat ik in de horeca zit.

,,Appingedam hebben ze daar horeca?” Het klonk mij in de oren alsof hij nog nooit in Appingedam was geweest. Deze boer is erg sociaal, spontaan en gezellig, vond ik.

De koeien waren al in het land en ik had niet echt haast om te steppen. Ik had nog wel langer willen kletsen.



Ik vertel hem dat ik er alleen woon, wel een vriend heb maar ik hoef niet weer te trouwen en/of samen wonen.

,,Oh, te klein zeker!’’ grapt hij!

,,Het hoeft van mij niet, …trouwen.” Zeg ik. 

,,Dan heb jij een slechte ervaring gehad.’’ zegt hij. ,,Het hoeft niet zo te gaan…” Concludeert hij, op deze weinige tekst en uitleg van mijn kant…. 

Het was de derde keer deze week dat ik te horen kreeg dat ik er jonger uitzag dan in werkelijkheid. Ze schatten mij jonger, kom ik achter. Er was iemand die het zelfs niet kon geloven dat ik kinderen heb van 18 en 20 jaar. Toch is het zo!

In het voorjaar op de graslanden langs het meanderende Reitdiep het geluid van de kievit, de grutto, de tureluur en de de scholekster. In sommige delen daarvan is het beheer speciaal ingericht om geschikte broed- en foerageergebied te creëren voor deze weidevogels. Andere soorten zijn de gele kwikstaart en de watersnip. In het najaar en winter soms grote groepen goudplevieren te zien. Verder in die periode smienten, zwanen en ganzen. In het gebied bloeien in de sloten veel zwanenbloemen.  

Ik zeg h’m gedag en roep van een afstand, dat ik Anna heet. Hij roept zijn naam terug.

Hier krijg ik nu energie van. Het zijn de onverwachte ontmoetingen, het spontane en het leuke gesprek!

Hierdoor was mijn tegenzin compleet verdwenen, en blij heb ik mijn 7.5 kilometer “gestepper biked” op de stepperbike.

In dit filmpje moet ik zo lachen om mezelf. Telkens wanneer ik het filmpje zelf weer terug zie, moet ik erg lachen om mijn eigen lach. hahahah

Hieronder een intiem luisterverhaal met een vleugje erotiek. Het verhaal heet: “Date night”

Het is leuk om te merken dat dit verhaal na 3 dagen al op 3799 kijkers zit. Dit verhaal levert het meeste aantal kijkers op tot nu toe. En het aantal abonnees is aan het groeien. Leuk!😃

Bedankt voor jullie aanmeldingen!

Liefs,

Anna

Vorige
Vorige

The day after

Volgende
Volgende

Onverwachts bezoek