Een feest van herkenning
Een feest van herkenning.
De manier van omgang van werkgever en/of bedrijfsleider naar werknemer heeft veel meer invloed op je toekomst en je leven dan je misschien in eerste instantie merkt of denkt.
Wanneer je ergens nieuw binnenkomt in een groep bijvoorbeeld je nieuwe werkplek wordt je onbewust bewust even weer geconfronteerd met je eigen gedrag. Positief maar ook negatief.
Het zette me laatst aan het denken, hoe kom ik eigenlijk over bij een ander? Het is zo dat, als je ergens al jaren werkt of hebt gewerkt dan ken je je collega’s / ex-collega’s je door en door. Hoef je elkaar maar aan te kijken…, Snap je hoe iemand iets bedoeld heeft. Zet je je eigen opmerkingen niet zo onder de loep. Dan ben jij “gewoon” de persoon die je altijd al was of bent geweest.
Winterstad Groningen: Van 6 december tot en met 5 januari kom je in de feeststemming op de meest magische kerstmarkt van de stad.
Dat is altijd in het begin totdat de nieuwigheid er een beetje vanaf gaat en je elkaar beter leert kennen, door middel van bv: persoonlijke gesprekken. Iedereen wordt gevormd door zijn of haar jeugd en heeft zijn eigen rugzak, triggerpoints of bewijsdrang, angsten of doelen, wensen en of verwachtingen.
Mijn gedachten gingen deze week ca. 20 jaar terug, naar een voormalige werkgever.
De gedachte kwam voort uit; Hoe mijn gedrag was ten opzichte van het bedrijf waar ik destijds werkte, mijn inzet, alsof het mijn eigen toko was, dagelijks (telefonisch) contact, ‘k had een groot verantwoordelijkheidsgevoel, met iedereen rekening proberen te houden, dagelijkse doel; mezelf overtreffen en ook: een nog betere omzet willen behalen. Een strever was ik ten top, prestatie gericht, die vaak ten kostte van mezelf en soms destijds ook wel eens van mijn gezin, zich volledig stortte op haar baan, (als leidinggevende.) Iets met grenzen aangeven, ze niet herkennen en door broezen. Ook bij andere werkgevers. Altijd maar aanbieden om extra te werken met kerst en met vakanties. Ik was ook als een van de weinige collega’s overal voor te porren, shows, cursussen. Leuk! Ja! Overal Ja, Ja, Ja, Ja!! Op zeggen. Ik ben een “Ja” persoon.
Het heeft me veel tijd en dalen gekost om in te zien wat míj́n aandeel hierin was en hoe ik het toch voor elkaar kreeg om zo mijn grenzen op te zoeken, telkens, ze over te gaan met een aantal burnouts verspreid over de jaren heen, overwerkt zijn, hoge pieken, lage dalen als gevolg. Ik nu in zie, heb moeten leren, dat ik degene ben die daar zelf verantwoordelijk voor ben om deze patronen te doorbreken dat ik alleen degene was die daar verandering in kon aanbrengen. Niemand anders dat voor mij kan doen behalve ik zelf! Een ander kan, mag dan wel eens kritische vragen stellen of een spiegel voorhouden alleen jij bent degene, de enige die deze oude patronen kan doorbreken. Dat doet niemand anders voor jou!
Nu zeg ik weleens:
“Nee” zeggen, is altijd nog “Ja” zeggen tegen jezelf!
De geschiedenis herhaald zich totdat je ze hebt weten te doorbreken.
“I have to learn, have to try, i have to trust, I had to cry
I have to see, have to know that I can be myself”
Dit was het eerste momentje dat ik aan deze oude “jonge” werkgever dacht ik denk er altijd met warme positieve gevoelens aan terug. Zeven jaar heb. ik mijn loyaliteit aan deze werkgever gegeven. Ik voelde het altijd als: Hij zette hem voor en ik kopte hem in. Zo’n soort interactie dat je elkaar door door kent. Je aan een half woord genoeg hebt, geen woorden alleen een gelaatsexpressie, je dezelfde taal spreekt en bepaalde interesses met elkaar deelt en raakvlakken hebt met elkaar. Het is een leuke tijd geweest waarin ik terugblik. Het dus een waardevolle, positieve invloed op mijn leven heeft gehad, dat er bepaalde lessen, gesprekken zijn geweest die je je goed kan herinneren, positief invloed hebben gehad in mijn jongere werkjaren. Ik de ruimte kreeg om me te ontwikkelen, ik het vertrouwen kreeg een bedrijf te runnen, ik losgelaten werd en de vrijheid kreeg. En ik ze nu nog wel eens toepas.
Gecorrigeerd worden vanuit het positieve, de focus lag altijd op het positieve, en daar groeide ik enorm van.
Dat geeft (zelf)vertrouwen en de mogelijkheid om een stap naar voren te kunnen nemen. En te kunnen ontplooien en ontwikkelen.
De grote markt, Groningen.
Deze week sprak ik af met een ex-collega/ vriendin.
‘Weet je nog, toen en toen?’ Herinneringen ophalen, je deelt veel met elkaar, dat zorgt voor verbinding. We gaan al een tijdje samen terug!
Zo ook vanmiddag en wil je dan wel geloven dat het de tweede keer is één week dat deze werkgever (het was ook de werkgever voor haar, jarenlang) het gesprek passeerde.
Maandagmiddag in een spontane actie rijd ik naar Bedum kom ik, ja écht waar, deze werkgever in een winkel tegen.
Jaren geleden heb ik hem, heeeél kort gesproken.
Ik zeg altijd: toeval bestaat niet.
Het is geen toeval. Het is de energie.
Een gesprek aanknopend zeg ik tegen het echtpaar: ‘Vanochtend heb ik het nog over jullie gehad!!’
Dit werd het soort gesprek alsof je elkaar gisteren nog sprak. Je weet, mensen kunnen in 25 jaar heel wat meemaken en daardoor veranderen maar in de basis verander je niet. We spraken dezelfde taal, er was herkenning en ik voelde me energiek.
Wanneer je, zoals ik, zeven jaar, dag en nacht (bijwijze van) met elkaar gewerkt hebt. Intensief contact hebt gehad, privé elkaar wel eens opzocht en ook wel met elkaar op stap ging… en wat ik al eerder zei; dat je aan een half woord genoeg hebt, je elkaar door en door kent! … De grappen en grollen...
Was deze ontmoeting voor mij een feestje van herkenning een stukje thuiskomen. Deze korte ontmoeting gaf mij zoveel energie! Werd er heel erg blij van!
Ossenmarkt, Groningen
Waarom noem ik het zo expliciet? Omdat het geen toeval is.
Toeval bestaat niet!
Deze week dacht ik aan hem, de aanleiding was een gesprek met een collega, later in de week begint mijn ex-collega/vriendin herinneringen op te halen en begint over deze werkgever. En vanmiddag loop ik hem tegen het lijf en begin ik een gesprek, kon ik hem mijn dankbaarheid noemen, van de dingen die ik van hem geleerd heb. (Doelend op marketing)
Maar heb ook van hem op psychologisch vlak veel over de mens geleerd, dmv de gesprekken. En ook hoe je iemand positief aan je kunt binden. Het voelt rijk! Dat ik deze zegeningen heb mogen ervaren!
Het is dus de energie die het universum wordt gestuurd en ervoor zorgt dat je in verbinding met elkaar staat. En dus ook terug komt. (Boemerang)
Tussen de regels door in het gesprek, kon ik er uit opmaken dat er een wederzijdse gedachte naar vroeger uitging, liet hij in zijn bescheidenheid, indirect weten het verhaal te hebben gelezen, waarin ik kort mijn ervaring met hem had genoemd, over marketing.
Hieronder de knop naar het verhaal: “Dromen vangen”
Genoeg, anders zal hij wel zeggen; krijg ik rode wangetjes van en moet ik er van blozen….hahah
Liefs,
Anna