Dromen vangen

Dromen vangen.

Ken je dat? Dat je van jongs af aan een droom hebt, dat je al een paar keer de weg bent ingeslagen, maar uiteindelijk het eindstation (nog) niet gehaald hebt.

Als 17 jarige kocht ik het interieur van een kapsalon. Aan de hoofdweg in Winsum ging “De Kapper” failliet, en kocht ik “onder curatele” het interieur. Een stuk of wat kapstoelen, drie pompstoelen, tien spiegels met grote wandpanelen. “De Kapper” had een rode “pacman” als logo. De stoelen waren ook rood. Toch een leuke investering gedaan. (Nooit heb ik de kleur mooi gevonden! daar ga ik al! Hahah)

Een droogkap met een zwenkdraagarm te bevestigen aan de wand zat er ook bij. Dit was denk ik de basis van het interieur wat ik destijds voor, niet heel veel geld, gekocht had. Maar voor een 17 jarige was dit, denk ik, toch wel een best grote investering.

Mijn opa en oma woonachtig op een boerderij, met veel ruimte kregen het jarenlang in opslag. De droogkap en één kappersstoel kwamen niet verder dan de slaapkamer van mijn latere woonhuis. De rest lag onder een dikke laag stof.

Na misschien wel 15 jaar heb ik mijn kappersspullen via marktplaats voor weinig geld weer verkocht. 

Op een relatief jonge leeftijd heb ik als bedrijfsleidster gewerkt in een kapsalon. Het vertrouwen werd mij gegeven op 20 jarige leeftijd, erg gevoelig voor competitie dat ik was, was ik een streber, en wilde ik van de meerdere salons, het hoogste omzet halen. Wat, in mijn herinnering, ook vaak lukte.

Later (drie jaar geleden) nog naar een pandje gekeken in Winsum. Er kwam een kapsalon te koop. Heb een rondleiding gemaakt. Weer begon ik te dromen en zag ik het voor me. En toch heb ik niet doorgepakt.  Was ik heel goed in redenen bedenken waarom ik het allemaal niet zou doen. Achteraf realiseer ik me, heb ik het nooit écht gewild, was ik te onzeker, zocht ik bevestiging bij anderen, wilde ik graag goedkeuring van anderen, liet ik me leiden, en ging ik achterin de spreekwoordelijke bus zitten. Ik liet me graag rijden, zeg maar.

Nu geleerd hebbende dat alles waar je in geloofd, dat je dat kan. Als je écht iets wilt, dat je dat dan ook lukt.  Ga ik voorin die bus zitten, en neem ik zelf het stuur in handen! Waar een deur dichtgaat gaat een andere open.

Met mijn bereikte leeftijd van 44 jaar, heb ik in de praktijk erg veel geleerd, op allerlei vlak. Al jong interesseerde ik me voor marketing en sales. Hierover sparren met de toenmalige werkgever van de kapsalon waar ik destijds werkte, vond ik erg leuk, en heb ik veel geleerd van hem. Daar ben ik hem erg dankbaar voor.  (Never got the chanche to tell him, dus bij deze😉) Deze lessen kan ik nu zelf in de praktijk brengen.

In de nabije toekomst, start ik, wat ik in Schiermonnikoog zou gedaan hebben, nl. een avond kapsalon aan huis, het liefst in Appingedam.

De naam van het bedrijf is reeds over nagedacht en het logo is al ontworpen. Heb ondertussen een eerste aanschaf gedaan van diverse materialen. Heb alleen de locatie nog niet goed voor de bril. Wanneer ik voor mezelf ga starten kan ik het helemaal invullen zoals ik het zelf wil. En dus heb ik er voor gekozen om in de avonduren (alleen nog maar) te gaan knippen. 

Tevens wil ik mijn creatieve kant in het ontwerpen, verder gaan benutten, denkend aan het ontwerp van een tuin plus de bijbehorende beplantingsplan aanbieden. Dan heb ik in één keer twee bedrijven.

Doen wat je leuk vind en je hoeft nooit meer aan het werk.

Dat is zo fijn met een eigen bedrijf, als zelfstandige, de vrijheid hebben om te doen wat je leuk vind.  Het logo voor “tuinontwerpen” is processing.  “Work in progress” zeg maar.

Verder wil ik graag verder met het schrijven en uiteindelijk het publiceren van mijn boek. Ik zie het plaatje al helemaal voor me. Mijn boek dat in de verkoop zal gaan. Súper leuk!

Dat zal dan mijn derde manier zijn van het genereren van inkomsten.

Afgelopen maandag was het prachtig wandelweer, zonnig, niet te warm en met een fijn briesje. Mijn vriend heeft mij om 07.30 uur, onderweg naar zijn werk, mij in Loppersum er uit gezet, ben ik fijn verder gaan wandelen. Over onverharde paden gekomen, dwars door de velden. Van Loppersum naar Eenum, richting Leermens, Oosterwijtwerd naar Appingedam. Prachtige wandelroute. In Eenum, een mooi wierdedorp, ben ik een kerk binnen gelopen, een prachtig aangelegde tuin in de buurt gefotografeerd. Onderweg laat ik me door alles wat ik zie, graag inspireren. 

Het gaat er daadwerkelijk op lijken dat ik eindelijk maar toch, een eigen bedrijf ga starten. Doe er dan een Anna “sausje” over heen en ik heb er gelijk drie.

Los van deze dromen heb ik een ander doel, een plan. Dat is een eigen buurtrestaurant starten met kunst en cultuur en dagbesteding. Een sfeervolle ambiance, denkende aan huiskamersfeer, waar je al snuisterend een heerlijk huisgemaakt lekker dik stuk taart kunt eten. (Of je gaat voor een proeverij! ) Leuke tweedehands spulletjes in de verkoop. Een betaalbare daghap. Af en toe (Live-)Muziek tijdens je lunch en diner. Een bed and breakfast erbij, recreatie voor extra omzet.

De afgelopen tijd heb ik al heel wat ideeën verzameld op Pinterest. Heb ik een persoonlijke item, (wat bij mij past,) een tereugkerende interieurthema bedacht. (Dat hou ik nog even voor mezelf) Heb ontzettend heerlijke recepten verzameld van o.a. (hartige) taart, trifles, salades etc. Ook een stukje nostalgie gaat erin terugkomen. Oma’s soep, arretjes cake, Groninger poffert.  Zittend aan een lekker kopje koffie of thee in de zelfontworpen theetuin. 

…

En zo kan ik nog wel een tijdje door gaan, met dromen vangen.

Liefs,

Anna