Vanuit een restaurant in the middle of nowhere (Ik kan de meren al ruiken, bij wijze van spreken.)  ben ik mijn verhaal aan het typen.  Intussen wachten we op een huur auto; de 26 jarige SAAB heeft autopech.

De reis vanuit Porec richting de Plitvce meren was prachtig, wat hebben we gisteren een mooie kustroute gereden. Rijdend in een file, begon de auto te roken; de auto achter ons, gehuld in enorme witte wolken. De auto geeft op het moment geen alarm. We bellen naar Nederland naar een Saab dealer in Slochteren. Beetje weten van hoe en wat,…We zijn doorgereden. We hadden een appartement gehuurd, daar probeerden we naartoe te komen. Niet heel veel later knipperende signalen en alarmerende geluiden vanuit het dashboard. Olie lampje gaf licht en de auto rook naar de geur van kruit herinnering aan de traditie aan oudjaarsdag. De laatste kilometers in de avond met haarspeldbochten op onverlichte wegen door de bergen, met haperende druk, wanneer de auto verwacht werd te presteren om een berg op te rijden met 6% stijging. Een gepland hotelletje blijkt nu een mooie noodoplossing.

Wat waren we blij dat we de plaats van bestemming hadden gevonden. Het appartement  even van de weg af, werd via google maps  en tom tom onduidelijk aangegeven. Na twee keer vragen, werden we door de Kroaten super vriendelijk geholpen en de weg gewezen. Opvallend is hun beheersing van de Engelse taal. Het appartement in het pikke donker leek onbewoond, er brandde geen lichtje, en nergens een weg wijzering of een naam op de gevel. maar na een tijdje zoeken werd het ons toch echt duidelijk dat we het toch echt gevonden hadden.

Vandaag wordt er vaak gebeld naar Nederland, naar de ANWB.  Het web dat huur auto heet, om vanuit hier de gehuurde auto weer in Nederland in te leveren kennen ze in Kroatië nog niet zo goed. Op 147 km afstand zou onze huurauto zich bevinden, dat is door de bergen ongeveer 2,5 uur rijden!!!!

Auto lijkt op het moment niet te kunnen worden gerepareerd, waarschijnlijk is het de turbo. Het is 14;40 uur en we weten nog niet waar we aan toe zijn. Nog geen auto is ons toegezegd. …

—Je bent niet zomaar op mijn spoor gekomen. Het universum is vol met energie en stuurt elk leven een bepaalde kant op.

Helaas beseffen de meeste mensen niet dat alles om ons heen energie is en ze denken dat de wereld uit tastbare materie bestaat.

Het universum is een kakafonie van oneindig veel trillingen die met elkaar zijn en die elkaar beinvloeden.

Ook gedachte is een vorm van energie die invloed uitoefent op het universum. Deze gedachte-energie kan in materie worden omgezet. Een belangrijke wet om te onthouden is dat energie die op een bepaalde snelheid trilt, de eigenschap heeft om andere energie die op dezelfde snelheid trilt, aan te trekken.

De uitdrukking van soort zoekt soort is hier een direct uitvloeisel van.

Gedachten en ideeen werken met de snelheid van het licht en daarom is de menselijke geest ook zo’n krachtig middel, misschien zelfs de sterkste kracht op aarde.

Energy flows where the intention goes.

Intenties worden na verloop van tijd een realiteit omdat het universum met zijn toeval een handje helpt….

De mens is in werkelijkheid een schepper van werkelijkheid; hij is magier op onze planeet.

Helaas beseffen daar weinig mensen dit waardoor ze hun volle talenten niet gebruiken. — Hans Peter Roel, De Vierde Dimensie blz 290,291

Een aantal jaren geleden, het zou 2010/2011 kunnen zijn geweest, las ik een artikel in de ANWB. Het was een foto reportage van Kroatie met prachtige beelden van watervallen en meren. Dat beeld heb ik op mijn netvlies gebrand en was een grote wens van mij om dat eens life te zien. In mijn relatie destijds kreeg ik het niet zover, was er altijd wel een reden om niet te gaan, te warm, te ver, te…

5 jaar geleden had ik een pin bord aangemaakt dat had ik “reizen” genoemd. Deze week zag ik dat het gevuld was met blog en prachtige plaatjes van kroatie, istrie, en de plivice meren.

Het is een grote wens van mij om die meren te bezichtigen.

In mijn slaapkamer heb ik een moodboard gemaakt,  met plaatjes en teksten, knipsels uit tijdschriften. In het midden van het bord Kroatie, kustlijn, istrie, er om heen; alles wat te maken heeft met een restaurant wat ik nog graag zou willen starten. Denkende aan locale gerechten tot aan kunst, en noem het maar op.

Bewust kijk ik hier naar, bewust staat het in mijn slaapkamer, ik dagdroom ervan. En heb de wens, geloof en hoop dat het gaat gebeuren.  (intenties worden naar verloop van tijd een realiteit)

Begin september wist mijn vriend dat hij tweede week sept. Vakantie zou krijgen. Hij is het type; Van het spontane, weersafhankelijke, last minute beslisser. Op een dag komt hij naar me toe met het idee, dat hij naar Kroatie zou kunnen of Spanje.

Mijn oogjes begonnen te glunderen. “Kroatie”,….. Jaaaaa!!!! Leuk!!!

Mocht e in de gelegenheid zijn en je zou willen, zou je met me mee gaan? Mocht ik op vakantie gaan en beslissen dat je mee mag,….

Mocht, Als, dan,…

Ik wil zeker! Ik kan ook! Ik mocht ook! Het wordt onze eerste vakantie samen.

De camping dat hij aangeboden krijgt van het reisbureau ligt in Istrie, vlak bij Porec. Wanneer je het googled zie je de watervallen. Daar waar ik zo graag heen wil.

En nu ben ik er, heb tickets gekocht voor entree, een overnachting geregeld vlakbij de watervallen. Een enkele reis is immers meer dan 3 uur rijden. We maken er een uitje van!

De dag van vertrek, mijn vriend doet anders dan anders, hij is moe en slaapt voor vertrek nog een 1,5 uur.

Heb je geen zin? Het stond op mijn verlanglijstje en voor hem is het een dag extra rijden. Zo ziet hij het misschien, een wens van mij in vervulling laten gaan.

Hij is stiller dan normaal, ik denk dat hij zich zorgen maakt. Hij laat het niet duidelijk merken. Ineens krijg ik een gedachte dat de auto pech krijgt. Ik denk dat hij zich zorgen maakt over de komende reis, de auto, …De toeristische kust route is een tocht van 4.5 uur. Dat leek mij weer de moeite waard.

Ik spreek mijn gedachte niet uit.

Hij heeft de auto APK laten keuren vlak voor vertrek en de week voor de vakantie is alles nagelopen door de automonteur. Hij wilde ervoor zorgen dat alles goed nagekeken was, met een goed gevoel de reis maken van 1400 km.

Onbewust was hij bang, bang dat de auto ons in de steek zou laten.

Daar zat hij met zijn gedachten.

We kregen pech, de auto begon druk te verliezen, we hadden met zorgen de auto naar ons appartement kunnnen sturen. Daar werd ie afgevoerd. We hebben nog geen vervangend vervoer en de auto gaat op transport naar Nederland.

Gedachten hebben kracht, gedachten worden intentie, gedachten worden materie.

Helaas heb ik de watervallen niet kunnen zien, ik was op 10 km afstand. Betekend dat ik mijn dromen een andere keer hopelijk kan waar maken.  Het is niet anders.

Ik moest wel een par tranen wegpinken, zeker, van de enorme teleurstelling.

We zijn gezond, we zijn heelhuids op de plaats van bestemming gekomen. We zijn gelukkig. Dat is het aller belangrijkste.

liefs

Anna