Oude liefde roest niet

Met mijn vriend kan ik het gelukkig over alles hebben, zo bracht ik de oude liefde van 2013 ter sprake. Zonder oordeel hoort hij mijn verhaal over mijn liefdesaffaire aan. In Is het uiten van gevoelens altijd het juiste om te doen? lees je meer.

‘Je kan er wel een boek over schrijven.’ zei hij, na het aanhoren van deze gebeurtenis, en alles wat er bij kwam kijken.

‘Oh, wilde je daarom naar Pieterburen?’ zei hij.

Het kwam spontaan in me op onderweg naar de Theefabriek Houwerzijl, op de rotonde tussen Mensingeweer en Eenrum, kreeg ik een fijne herinnering, kwamen spontaan de woorden:

‘We kunnen ook wel naar Pieterburen gaan’.

Mijn vriend kon er niet snel genoeg op reageren en stuurde de Saab de andere richting uit. Ander keertje misschien.

Ik heb nog steeds warme gevoelens bij Pieterburen. Het was de plek waar ik een paar keer stiekem met mijn oude liefde naar toe ben gereden. Ergens een boerenland weggetje in rijden, naar achteren, naar de dijk.

Voor verwerking en het terug halen van de herinnering en het missen van het gevoel, ben ik er vaak nog naar toe gefietst, heb het weggetje en de plek, helaas, nooit weer terug kunnen vinden.

Voor telepathie heb je twee mensen nodig, en ik weet zonder dat ik contact met hem (mijn oude liefde) heb, ik nog steeds met hem in verbinding sta. Ik weet, zonder dat ik het heb gehoord, dat hij mijn verhalen leest. En dat hij wel eens aan onze liefde twijfelt.

Ik heb hem jaren geleden in mijn hart gesloten en daar zit hij nog steeds, ik weet dat het voor hem ook geldt. Dat weet ik doordat ik geleerd heb dat een gedachte aan iemand, (een gedachte heeft energie)(energie gestuurd), alleen maar retour komt wanneer de ontvanger terug zendt. (Dus ook aan jou denkt.) Je gedachten hebben energie en worden de ruimte ingestuurd, degene aan wie je denkt, ontvangt het en zendt terug als hij ook aan jou denkt.

Een voorbeeld: Hey ik zat net aan je te denken en nu bel je mij, dat is toevallig, zullen we weer eens afspreken….?

Dit komt tot mij, wanneer ik in absolute rust ben, in een meditatieve toestand.

Vandaag was ik aan het grasmaaien en door het monotone geluid in combinatie van de stappen die ik zet, lopend achter de machine, zorgden ervoor dat ik in een meditatieve toestand kwam. En dan ben ik er ontvankelijk voor.


Pink - Try. Wat heeft zij mijn gevoelens destijds goed weten te vertalen, het is een zware dobber, een liefde die wel beantwoord wordt maar het niet mogen toelaten.

Een liefde moeten loslaten komt met veel pijn. Jaren na data, ik denk dat ik er wel vijf jaar over gedaan heb om dit, in stilte, te verwerken. Steeds was hij er, in mijn gedachten, woordelijk onze gesprekken kunnen terughalen, onze stiekeme ontmoetingen herbelevend, de zinderende (seksuele) spanning die we onderling opgebouwd hadden… Alles kwam, herhaaldelijk, in mijn dagdromen langs. Ook bij hem was dit het geval, ..! Hoorde ik op de reünie van hem zelf.

Ik Zou Het Zo Weer Overdoen:

De herinnering verdoofde mij
't Was de mooiste tijd voor mij
En al heeft het niet zo mogen zijn
Ik had het echt niet willen missen
Al valt de prijs die ik betaal nu zwaar
Ik zou het zo weer overdoen

Huilend had ik destijds het nummer van Marco en Trijntje grijsgedraaid en meegeblerd!

Toen ik liefdesverdriet had, na dat ik de vriendschap met mijn tweelingziel abrupt had beëindigd, ook. Voelde ik me verscheurd en draaide ik hem grijs! In mijn verhaal Gevoelens voor haar lees je meer.

Ik zocht destijds een veilige haven en dat vond ik bij hem. Ik voelde me veilig in zijn armen.

Anderhalf jaar geleden bij een reünie in het dorp, had ik een missie, na 10 jaar de kans pakken om met hem te praten. Mijn doel was afsluiten!! Ik kon het niet goed loslaten. Destijds werd het soort van afgedwongen en om verschillende redenen had ik hem moeten laten gaan.

Na de zoveelste sigaret (ik had een spontane uitzondering gemaakt voor deze “Back to the 90’s reünie”), rookte ik een laatste sigaretje met hém. Ik pakte mijn tas van achter de bar, buiten zwaaide ik gedag van een afstandje, als twee sterke magneten werden we naar elkaar toe getrokken. En kuste hij mij vol op mijn mond.

Met een gelukzaligmakend gevoel liep ik verliefd naar huis. Dit was afsluiten, het laatste wat ik nog had moeten doen, dit was een afscheidskus.

Dat was tenminste wat ik mezelf voorhield.

Wie had ik hier eigenlijk voor de gek? Het gevoel wat was gaan slapen, ik weggedrukt had, verstopt had, werd keihard aangewakkerd! En daar was híj, weer volop in mijn gedachten. Dagelijks!

Het zijn fases, van komen en gaan.

Ik zal het moeten accepteren oude liefde roest niet! 💕

Leuk weetjes op 8-10-2024:

* Deze herfst is het 11 jaar geleden.

*242x gelezen

*79,75% Bounce rate (the percent of visits to the page that contained only a single pageview) Is ERG HOOG!! 😊


Liefs, 💋

Anna



Vorige
Vorige

Mijn leven is een reis

Volgende
Volgende

Muziek