Erkenning

Drie jaar lang had ik onder toezicht moeten staan bij de reclassering. Daar kom ik sinds gisteren achter. Het is niet gebeurd, het zij zo…

Ik mag nog iets toevoegen aan het rapport van de reclassering wat ik ervan vind, en dit is wat ik graag wil laten weten.

Puur uit liefde heb ik contact proberen te zoeken. Wilde heel graag bespreekbaar maken waarom ik haar heb weggeduwd, en waarom het zo gelopen is.

Vanuit een schuldgevoel van de abrupte beëindiging van onze fijne vriendschap heb ik geprobeerd het contact te herstellen. Ik wilde graag aan haar uitleggen waardoor en hoe het kwam, ik haar heb weggeduwd.

Helaas was mijn toenadering niet welkom en probeerde ik haar te dwingen om haar vriendschap om de fijne gezellige tijd die ik met haar zo miste. Ik hoopte op contact.

Alles wat ik wilde was, mijn excuses aanbieden en haar om vergeving vragen met de hoop en met liefde, dat haar liefde voor mij weer hersteld zou kunnen worden.

Maar nu, na alle processen ben ik, net zoals mijn psycholoog en de psychiaters die mijn case behandelen, tot een conclusie gekomen.

Mijn manier van toenadering zoeken om mijn doel te bereiken was niet helemaal de juiste manier.

Met pijn in mijn hart heb ik er spijt van en zie ik de consequenties van deze verkeerde manier van handelen, wat er met mijn gevoel en mijn verstand er in mijn leven gebeurd is.

Maar ik ben blij dat ik het nu duidelijk kan zien wat mijn situatie is.

Met kracht en overtuiging kan ik zeggen dat ik nooit meer om liefde zal vragen als het van 1 kant komt, of iemand zal dwingen om zijn/ haar liefde.

Omdat ik weet dat dit alles te maken heeft met eigen (persoonlijke) wil.

Ik respecteer haar en gun haar rust, en een gelukkig, gezond leven!

Vanaf mijn kindertijd heb ik ontdekt dat ik intuïtief ben. Tegenwoordig noemen we dat HSP. Door mijn eigen ervaringen dacht ik dat het een gave was. Bijvoorbeeld: In het verleden heb ik dingen gevoeld, voordat het werkelijk zou gebeuren.

Ook heb ik veel erover gelezen, hoe deze gave in werkelijkheid werkt.

Maar, na jaren, nu, weet ik dat, én hoe ik het moet toepassen. en in welk geval ik het moet gebruiken of er op vertrouwen. Bv: door te observeren, navragen en het te onderzoeken.

Hierbij vraag ik om mijn vergeving van de dame in kwestie.

Ik ben dankbaar voor alle hulp van alle hulpverlener, voor de goede zorgen en wat ze voor mij gedaan hebben.

Liefs,

Anna