Sauwerd

Na 18 jaar weg te zijn geweest, ben ik, nu vier jaar geleden, weer in Sauwerd mijn geboorteplaats, komen wonen. 

Van de 40 gegadigden werden er 25 kijkers uitgenodigd om het huis te bezichtigen.

Mijn ouders en ik kregen om 10:10 uur op 21 /02 /2020 de opdracht om niet langer dan 20 minuten rond te kijken, (dat vond ik erg kort, herinner ik me nog goed) maar, ik wist binnen 5 minuten, ik wil hier wonen, dít is mijn huis. De sfeer, het karakteristieke, de lage balkenplafonds, de ruiten in de ramen. Het was een gevoel. I loved it! Still, do!

Het glas in lood ruit, dat er al in zat, zorgt voor licht en maakt dat de keuken en woonkamer minder hokkerig ogen. 

Ja, het was oud en gedateerd.

Het had bv. nog twee gashaarden, en één groep in de groepenkast. 

De oven en een wasmachine gelijkertijd aan, dat had bijvoorbeeld niet gekund. Maar ik voelde aan alles dit is h’m. 

Dit is mijn plekje!  ,,Het huis kan je wel veranderen’’, zeggen we, m’n vader en ik wel vaker tegen elkaar, ,,maar de plek…..  niet.’’

Het huis, gelegen aan de rand van het dorp, onder aan een afgegraven wierde, uit 1870 werd mijn paleisje.

En ik voelde dat ik zoveel geluk had!

M’n vader is electromonteur en erg handig. (Mijn moeder is trouwens ook erg handig.) Mijn vader heeft de centrale verwarming aangelegd en ik heb een extra groep in de stopppenkast gekregen. De oude keuken is er uitgesloopt, mijn ouders hadden een keuken op marktplaats gevonden, het had een granieten aanrechtblad en als kers op de taart, zat daar een Boretti gasfornuis met een dubbele oven bij. Maar, dat maakte de hele (bij)keuken! 

De bijkeuken, waar gekokkereld wordt, met de houten schuine balken wat een Italiaans, of Frans sfeertje geeft.

Met de kleine ruimtes, en de weinig opbergruimte, moest ik wel creatief omgaan. Ik ben in de slaapkamer de lucht in gegaan. 

Vier jaar geleden trok ik in dit fijne huis met bijna lege handen, ik had als eettafel een tafelblad op schragen in de woonkamer. Stoelen had ik gekregen van een lieve tante. Ik heb een wasmachine moeten aanschaffen, een droger en een grotere koelkast. 

Luchtige en open opbergruimte in de (bij) keuken maken de (bij)keuken ruimtelijker en minder propperig.

De (kinderen hun) slaapkamers, woonkamer en keuken, alles is voorzien van tweedehands spulletjes, gekregen van familie of vrienden. We kregen een bed van vrienden, het andere bed van vriendelijke mensen uit het dorp die ik ook ken vanuit de kapsalon. Weliswaar was het bed niet nieuw! Maar wat kon mij het schelen! Recyclen, daar is niets mis mee!

Groene oase in de keuken. 

Het afgedankte, relatief nieuw, tweepersoonsbed van mijn ouders, had ik meegenomen na de scheiding. Samen met de bank, oude kasten en wat huishoudelijke dingetjes.

Wat ik heel belangrijk vond was muziek. Ik ben dol op muziek en dat heeft mij er écht door gesleept.

De keuken, wat voor mij fungeert als opbergruimte en planten opslag.

Kook ik in de bijkeuken. Daar heb ik ook de koelkast en een werkblad met spoelbak. Dus eigenlijk heb ik twee keukens. 

In ieder vertrek staat één (of twee) Sonos geluidsboxje(s), aangevuld met de Ikea variant, ook van Sonos, die weer met elkaar verbonden zijn. Er kan binnen alle vier ruimtes, gelijke tijd muziek worden geluisterd.

Dit is Poei Poei, zit op de salontafel voor de antiekenkast, hij is graag bij mij.  Poekie trouwens ook. Maar die was even buiten beeld.

Dat voelt voor mij wel als een luxe, die boxjes, maar voor de rest hecht ik niet veel waarde aan spullen, op dit moment heb ik inmiddels mijn meubels van de kringloop bij elkaar gezocht en ervoor gezorgd dat het een eenheid werd. Dit is nu mijn huis waar ik mij thuis voel. Warm ingericht tussen meubeltjes en spullen uit de o.a. 18e en 19e eeuw, gemixt met af en toe, een nieuwer object. 

foto: jaren 50. Het huis staat in de boeken als het oudste huisje van Sauwerd. Het werd als dienstwoning gebouwd voor een soort veldwachter. Het huisje kwam in 1812 in de handen van de net gevormde gemeente Adorp. 

Het bouwjaar van dit huis is volgens de makelaar zijn gegevens; uit 1870 en ik ben (pas) de vierde bewoner. Dat vind ik dan weer erg leuk om te weten.

Kon ik het huis en de plek, zoals ie nu ligt in Sauwerd, maar meenemen naar Appingedam.

Liefs,

Anna