Een terugblik uit mijn dagboek.
Een terugblik uit mijn dagboek.
Zondag 12/02/23 :
Smorgens om 07,45 werd ik abrupt wakker gemaakt door mijn goede vriend. Hij had op de bank gelogeerd. Er waren twee mannen bij de deur, te kloppen, lawaai maken. Ik, nog in mijn halve coma toestand, begreep niet waarom er op dit tijdstip op zaterdagochtend mensen aan mijn deur stonden.
Mijn goede vriend zag dat het de politie was, ze stonden nu bij de achterdeur. Ik wist genoeg, ze kwamen voor mij.
Mijn goede vriend liet ze binnen, en ik kreeg de mededeling dat ik mee moest. Ik mocht nog wel snel even douchen. Tas mee,… Heb snel een beugelloze BH aangetrokken. De vorige keer (September) moest de bh uit.
Voor 5 dagen zonder BH lopen is ongemak met spits op NO. 1 Vond ik.
Dus dacht ik dat gebeurd me niet een tweede keer. Ik was rustig, in de auto socializen met de agenten, de een kende ik. Weer had ik de politieauto voor de deur, weer voor de hele buurt zichtbaar, weer de schaamte! Weer de vraagtekens bij de buren.
Ik schaam me rot!
De reden dat ik werd aangehouden werd na de lunch duidelijk. (Ik werd mee genomen naar het cellencomplex Hooghoudt in Groningen.)
Tijdens het verhoor van 1,5 uur werd ik flink aan de tand gevoeld. Ik mocht me tot mei 2024 niet laten zien op de Allersmaborg op het terrein en ook niet direct/indirect contact zoeken met de borg of met J.
Ik had een mailtje gestuurd met alleen de tekst; “Hoi”
(Maar ook gesolliciteerd en een open sollicitatie gestuurd. En voor mijn marktonderzoek had ik de huidige bewoners vragen gesteld, over de overdracht + de vorige bewoners.)
Ik had de regels overtreden; opgelegde voorwaarden, en daarom zat ik daar.
Met tegenzin aangegeven dat ik open stond voor gesprek met een psychiater, heb grote angst voor psychiater, en ben bang voor medicijnen.
Ik ga in gesprek… ja,… maar NO WAY dat ik medicijnen ga nemen….!!!
Het liep af met een rechtszaak, eindigend met de woorden schizofrenie, ontoerekeningsvatbaar verklaard zijn. Half jaar verplichte zorgmachtiging. Ik ben dat half jaar naar de forensisch psychiater geweest (AFPN Ambulante Forensich Psychiatrie Nederland) voor delictanalyse en onderzoekende gesprekjes, na dat half jaar was ik na overleg, bereid om dat termijn van een half jaar vrijwillig, kort te verlengen. Ik kon dat boek sluiten. Klaar.
Dus geen medicatie, geen gedwongen opname, of opsluiting. Gelukkig.
Wel mijn ziel herstel kunnen bieden hierdoor. Weet je alles gebeurd met een reden. Dat dit misschien wel moest gebeuren, dat het een onderdeel is van een groter geheel. Het heeft me in ieder geval sterker gemaakt.
Wanneer de tijd daar is zie ik J. weer daar ben ik van overtuigd. Alleen laat ik het los. What is meant to be, will be.♥💓
Een ander terugblik uit mijn dagboek.
Donderdag 28/03/24 :
Vandaag kwam er een man in het restaurant, waar ik vaker bijzondere gesprekken mee voer. Hij spreekt in cryptisch taal tegen mij. (Ik citeer mijn dagboek)
“Je zal stijl achteroverslaan mensen zullen verbaasd staan, iedereen vanaf 14 jaar zal het begrijpen.
NOS, RTL, tv te zien zijn.
Boodschappen bij de AH, ik pin het bedrag maar zal niet merken dat het geld afgeschreven was, het wordt weer aangevuld.
Ik zal niet werken, niet meer hoeven werken. (Aan mijn verleden, had ik ingevuld.)
We hebben allemaal hogere wezens. Dat we denken zelf te praten, maar alles is vast gelegd, gestuurd, en hebben we wat te leren.
We hebben wat te leren, onze ziel kan hierdoor genezen.
Dat wat jouw ‘…’ zei tegen jou, heeft een reden.
We hebben met ons allen een reis af te leggen, we moeten pijn voelen.
We hebben pijn nodig om te groeien.”
Deze individuele woorden teruglezend, voel ik me in mijn persoonlijke ontwikkeling gegroeid. Ben mezelf flink tegen gekomen de afgelopen jaren. Heb grote stappen gemaakt. Grote ontwikkeling door gemaakt. Gegroeid. Mezelf geworden, durven zijn, met vallen en opstaan. Angsten overwonnen, pijn gevoeld, vaker nee durven zeggen, waardoor ik voor mezelf heb durven kiezen. Meer schijt ook. En als dat betekend dat ik daardoor vriendschappen verlies, is dat zo, maar nog krachtiger is dat ik kies voor mij, mezelf, voor zelfliefde.
De voorspellende woorden NOS-RTL Tv,.. Ik ben nog steeds benieuwd wat er komt. Beetje op mijn hoede soms. Ik heb het voor waar aangenomen.
Ik weet dat er wat komt, alleen is de grote vraag;
WANNEER? …
By the way, hoe zou het met Marco Borsato aflopen, onvoldoende bewijs wordt er gespeculeerd,..
Dit waren wel twee bijzondere terugblikken uit mijn dagboek.
Mooie zondag gewenst!
Liefs,
Anna