Een terugblik uit mijn dagboek.

Een terugblik uit mijn dagboek.

Zondag 12/02/23 :

Een weg naar een dagje cel opsluiting in cellencomplex hooghoudt in Groningen.

Smorgens om 07,45 werd ik abrupt wakker gemaakt door mijn goede vriend.

Hij had op de bank gelogeerd.

Er waren twee mannen bij de deur, te kloppen, lawaai maken.

Ik, nog in mijn halve coma toestand, begreep niet waarom er op dit tijdstip op zaterdagochtend mensen aan mijn deur stonden.

Mijn goede vriend zag dat het de politie was, ze stonden nu bij de achterdeur.

Ik wist genoeg, ze kwamen voor mij.

Mijn goede vriend liet ze binnen, en ik kreeg de mededeling dat ik mee moest.

Ik mocht nog wel snel even douchen. Tas mee,…

Heb snel een beugelloze BH aangetrokken. De vorige keer (Sept) moest de bh uit.

Voor 5 dagen zonder BH lopen is ongemak met spits op NO. 1 Vond ik.

Dus dacht ik dat gebeurd me niet een tweede keer.

Ik was rustig, in de auto socializen met de agenten, de een kende ik.

Weer had ik de politieauto voor de deur, weer voor de hele buurt zichtbaar, weer de schaamte! Weer de vraagtekens bij de buren.

Ik schaam me rot!

De reden dat ik werd aangehouden werd na de lunch duidelijk.

Tijdens het verhoor van 1,5 uur werd ik flink aan de tand gevoeld. Ik mocht me tot mei 2024 niet laten zien op de Allersmaborg op het terrein en ook niet direct/indirect contact zoeken met de borg of met J.

Ik had een mailtje gestuurd met alleen de tekst; “Hoi”

Maar ook gesolliciteerd en een open sollicitatie gestuurd. En voor mijn marktonderzoek had ik de huidige bewoners vragen gesteld, over de overdracht + de vorige bewoners

Ik had de regels overtreden en daarom zat ik daar.

Met tegenzin aangegeven dat ik open stond voor gesprek met psychiater, heb grote angst voor psychiater, en ben bang voor medicijnen.

Ik ga in gesprek… ja,… maar NO WAY dat ik medicijnen ga nemen….

Een ander terugblik uit mijn dagboek.

Donderdag 28/03/24 :

Vandaag kwam er een bekende gast in het restaurant, waar ik bijzondere gesprekken mee voer. Hij spreekt in cryptisch taal tegen mij. Ik probeer te herinneren wat hij tegen mij zei. (Ik citeer mijn dagboek)

  • “Je zal stijl achteroverslaan mensen zullen verbaasd staan, iedereen vanaf 14 zal het begrijpen.

  • NOS, RTL, tv

  • Boodschappen bij de AH, ik pin het bedrag maar zal niet merken dat het geld afgeschreven was, het wordt weer aangevuld.

  • Ik zal niet werken, niet meer hoeven werken.

  • We hebben allemaal hogere wezens. dat we denken zelf te praten, maar alles is vast gelegd, gestuurd, en hebben we wat te leren.

  • We hebben wat te leren, onze ziel kan hierdoor genezen.

  • We hebben met ons allen een reis af te leggen, we moeten pijn voelen.

  • We hebben pijn nodig om te groeien.”

Deze persoonlijke woorden aan mij terug lezend, voel ik me persoonlijk in mijn ontwikkeling gegroeid. Ben mezelf flink tegen gekomen de afgelopen jaren. Heb grote stappen gemaakt. Grote ontwikkeling door gemaakt. Gegroeid. Mezelf geworden, durven zijn, met vallen en opstaan. Angsten overwonnen, pijn gevoeld, vaker nee durven zeggen, waardoor ik voor mezelf heb durven kiezen. En als dat betekend dat ik daardoor vriendschappen verlies, is dat zo, maar nog krachtiger is dat ik kies voor mij, mezelf, voor zelfliefde. 

De voorspellende woorden NOS-RTL Tv,.. Ik ben nog steeds benieuwd wat er komt. Beetje op mijn hoede soms. Ik heb het als waar aangenomen.

Ik weet wat er komt, alleen is de grote vraag; WANNEER? …

Dit waren voor mij wel bijzondere terugblikken uit mijn dagboek.

Liefs,

Anna

Volgende
Volgende

Schade herstellen