De buurtsuper

Sauwerd heeft een buurtsuper gerund door vrijwilligers. Ik ga zelf heen voor een vergeten boodschapje. Zo ook deze week; voor druiven en sla. Die middag had ik een afspraak in Leeuwarden voor een proefrit in een auto en vooraf wilde ik mezelf een salade maken met oude kaas en druiven en walnoten.

Ik stond een klein beetje op tijd, en wilde rond de middag in Leeuwarden zijn. Het was 11.00 uur, de salade moest nog worden gemaakt en opgegeten,…(Kost ook tijd). Nu had ik kunnen verwachten dat je in dit winkeltje niet altijd vlug een boodschapje kunt halen.

Mijn geduld werd een klein beetje op de proef gesteld, misschien net als mijn voorganger in de rij bij de kassa.

Het maatschappelijke en sociale functie werd hier zichtbaar van de o zo belangrijke buurtsuper. Het brengt mensen bij elkaar.

De derde in de rij was ik.  Mevrouw nr een wilde met de caissière even verifiëren dat ze volgende week bij diegene zou langskomen. De caissière had, vrij plotseling leek het, redenen om de afspraak te annuleren, en in detail werd gedeeld wat het probleem was, er zou een derde persoon bij betrokken zijn. “En wat zei ie. … en toen? …Wat zei hij toen?” Zegt de mevrouw. In detail werd het gesprek in alle rust gevoerd, en wij konden met ons allen meegenieten. Ondertussen stond het werk hartstikke stil. Ik kan hier wel om gniffelen. Deze twee personen toonden totaal geen notie aan de omgeving. Ik zie in wat het belang is van deze buurt super. Het brengt mensen bij elkaar.

De dame sloeg na een paar minuten nog geen enkele acht op de rij achter haar, en vond het socializen heel erg belangrijk. Uitgebreide grapjes maken over de bon die mee moest, voor degene voor wie zij boodschappen deed, met naam en toenaam werd haar naam gedeeld. Weer had ik het idee dat ze haar omgeving vergat, ze ging volledig op in de cassier, zij had alle tijd,…Ze nám de tijd, dat was het. En die had ik voor mijn gevoel iets minder. Ik ben ook niet zo goed in ‘mijn plaats’ innemen. De jongen vóór mij was binnen een paar seconden klaar met afrekenen van twee rollades, en toen was ik aan de beurt. Ik vond het allemaal wel vermakelijk. Maar kon ook beter ademhalen toen ik de deur weer uitliep…

Mijn gewicht is te zwaar voor mijn lengte en gezondheid. En wanneer ik er niets aan zou doen, zou ik waarschijnlijk medicatie in de toekomst moeten slikken waar ik geen voorstander van ben. Voor een hoge bloeddruk bijvoorbeeld. Mijn hart heeft het zwaar, ik heb een lage hartslag, helaas niet van een sporthart, wat ik graag wil geloven. Of een heup die het bezwijkt, vanwege de te grote dragen last.

Omdat ik mijn lengte meeheb lijkt het er in eerste instantie niet zo op dat ik 30/40 kg te zwaar ben. Maar dat is toch echt wel.

Het is een besluit geworden dat ik gezondere keuzes wil maken. En ik mijn gedragspatroon onder de loep wil nemen, mijn emoties zal ik dmv gedachten leren herkennen en erkennen. Er positieve gedachten tegenover zetten. Ik heb een ondersteunende boek uit de kast gepakt van; Dr. Phill. “Voel je goed in je lijf”

Wat ik een geweldige eyeopener vond, en dat geld voor iedereen met emoties, dus, ja, ook voor jou!

Jij bepaald! Jij bepaald hoe jij je voelt.

Om met bepaald gedrag te stoppen is verandering van de manier waarop je denkt en tegen het leven aan kijkt.

Wat je denkt bepaald hoe je je voelt. De manier waarop we gebeurtenissen interpreteren, bepaald dan ook weer hoe we op deze gebeurtenissen reageren.

Door je manier van denken te veranderen, kun je de manier waarop je je voelt veranderen.

Je solliciteert bijvoorbeeld naar een baan die je heel graag wilt hebben, maar je wordt niet aangenomen. Dat is een externe gebeurtenis waarop je met bepaalde interne reacties reageert.

Het zijn je innerlijke reacties “op het niet worden aangenomen” die je emoties bepalen, niet de daadwerkelijke gebeurtenis.

Stel je innerlijke reactie is. ‘He ik vind het maar niets om afgewezen te worden. Maar ik weet van mezelf dat ik een getalenteerde, capabele en competente werknemer ben, en ik ga gewoon verder met solliciteren.’

Nu ben je rationeel bezig, realistisch ook, en op deze manier breng je jezelf niet in de hoogste staat van opwinding en loopt je gevoel van eigenwaarde geen enorme deuk op

Maar misschien reageer je heel anders, en is je innerlijke reactie die van: ‘Ik ben zo’n loser. Ik heb de sollicitatiegesprek verknald, het was zo’n vernedering, maar ik heb het verdiend. Die baan was veel te hoog gegrepen, en ik had er nooit op moeten solliciteren. Ze voelden gewoon dat ik ongeschikt was,…

Die baan niet krijgen heeft je niet van streek gemaakt; het zijn je gedachten die gepaard gingen met de situatie die de emotionele pijn veroorzaakten.

Ongeacht wat voor situatie, je kunt invloed uitoefenen op je reactie. In welke omstandigheden je ook verkeerd, uiteindelijk is de manier waarop je reageert toch een kwestie van eigen keuze.

Stop met zo overgevoelig te zijn voor negatieve invloeden en probeer eens vaker de nadruk te leggen op de positieve dingen.

Wees allert en je bewust van je eigen reactie. En onderken de momenten waarop je manier van kijken naar dingen verstoord zijn. Op die manier kun je dingen bijsturen.— bron DrPhill

Terug naar de buurtsuper, in de rij, ik koos ervoor om m’n mond te houden, niet te gaan zuchten, ongeduldig te reageren. Rustig te blijven en er het positieve er van in te zien. Het was vermakelijk. Ik had beter mijn tijd moeten managen. En eerder beslissen om de ingrediënten voor de salade te gaan halen. Het gaat zoals het gaat…

Liefs

Anna