I saw the sign

I saw the sign. Een grappige reactie op mijn vraag wat zou je doen als je voor één dag het andere geslacht was; (v) Er een donut om doen,…

Een andere reactie; liet iemand mij weten dat hij 1.5 uur de tijd had om erover na te denken in de auto vanuit Duitsland naar huis. Hij hoopte de dag als vrouw, niet ongesteld te zijn. Dat zou een enorme domper zijn. Vond hij.

Ik moest hardop lachen. Deze reacties had ik nog niet eerder gelezen of zelf bedacht.

Wel kon ik hem invoelen, ik had zelf een huildag gisteren en was erg emotioneel, ongesteld en moe. Dat is inderdaad een domper.

Mijn vriend vertroeteld mij lief en zet, een kopje thee, blij dat hij mijn smaakje - rooibos - in huis had gehaald.

Mijn telefoon staat boordevol foto’s. En ik neem me voor om gelijk te gaan opschonen. Ik druk op “selecteer”.

Mijn telefoon scrollt (zonder mijn intentie ) “terug in de tijd” naar mijn eerste foto’s die in de gallerij staan. April 2019. Ik zie J. op een foto.

Het was de eerste ontmoetingsdag met J. Destijds een van de bewoners van de borg. Een super leuke eerste indruk, met een snelle interactie, wat gelijk ontzettend vertrouwd voelde. 

J. zie ik als mijn tweelingziel. De enige twee foto’s die ik van J. heb. Gemaakt door degene met wie ik daar was om de trouwlocatie; de Allersmaborg in Ezinge te bekijken. Dat ter oriëntatie voor een bruiloft waar diegene en ik, voor uitgenodigd waren. We hadden de taak gekregen om de boel te versieren.

Allersmaborg in Ezinge

April 2019 de start van het intense contact, werd een diepe vriendschap die ik uit angst had beëindigd, J. had ik weggeduwd en vele pogingen gedaan zonder enig positief resultaat geprobeerd het contact te herstellen.

(Waar ik een taakstraf voor heb gekregen, 5 dagen eenzame opsluiting in cellencomplex Hooghoudt in Groningen. Een celstraf van 4 weken dat boven m’n hoofd hing. Ipv cel, een zorgmachtiging opgelegd gekregen; verplicht een half jaar forensisch psychiatrie,… (fijne gesprekken gevoerd dat dan weer wel.) En ben ik in de rechtszaal ontoerekeningsvatbaar verklaard. Mijn vergeefse pogingen werden gezien als stalking en psychiatrisch hulpbehoevend. )

Any way. Tijdens het zien van deze foto, opende mijn vriend het tweede zakje thee en hij leest enthousiast de vraag van het zakje voor.

Het zijn 2, 3 seconden waarin dit gebeurt. Telefoon aan de hobbel, foto van J. zien en mijn vriend leest voor;

‘Wie zou jij een kaartje willen sturen?’

Ik schiet gelijk vol. Onmiddelijk de ogen op sap. En ik denk aan J. Ik had heel graag J. nog wel een kaartje willen sturen. Omdat ik nog steeds ziels veel van J. houd. En ik maar al te graag in gesprek met haar zou willen.

Het is de zoveelste teken dat ik krijg. Ik denk de laatste tijd vaak aan haar, en vallen de puzzelstukjes op z’n plaats. Oude verdrongen momentjes wat de revu plotsklaps passeert. Ik ervaar namelijk heel erg vaak telepathie met J.

Vertrouwend op een weerziens, geloof ik dat het gaat gebeuren. En dat dat moment dichter bij is dan ik denk.

Het loslaten van deze diepe connectie werd een belangrijke fase in mijn leven; Mezelf leren kennen, de persoonlijke groei en ontwikkeling had ik nodig om oude pijnen op te lossen. Zodat we beide, separaat van elkaar, hebben kunnen leren, groeien, sterker worden. Na het groeien en ontwikkelen kunnen de zielen weer herenigd worden. Het komt niet vaak voor dat je je tweeling ziel in je leven tegen komt, heb er veel over gelezen.

Een tweeling ziel is één ziel in twee lichamen. Je zou zo maar tweeling kunnen zijn geweest in een vorig leven.

Je herkent je tweelingziel aan:

• De 'instant connection' die zeer krachtig is.

• Het gevoel dat je elkaar al een heel leven kent.

• Jullie levens lopen synchroon en je staat op eenzelfde punt in het leven.

• De relatie is heel intens en kent pieken en dalen.

• Je hebt dezelfde waarden in het leven.

Wanneer mijn vriend en ik de liefde bedrijven, of ik alleen, kom ik (iedereen trouwens, ja jij ook wanneer je seks hebt…) in een andere staat van “zijn”, energie frequentie.

Dan denk ik weleens aan J. En weet ik haar seksuele voorkeur zonder dat ze me het verteld heeft, en dat terwijl ik niet intiem met haar geweest ben.

Dan ervaar ik telepathie met haar. Ontvangen en zenden. Ik zend een gedachte, en zij ontvangt.  Of andersom. Telepathie is geen gave, het is de energie.

Ervan overtuigd zijn dat iedereen het kan, denk ik dat we het verleerd zijn.

We zijn ons niet bewust.

Door de drukte van alledag, afleiding, telefoon, werk, tv,… vul het maar in. kunnen we ons niet focussen op wat we binnen krijgen/denken.

Maar we kunnen in gedachten met elkaar praten. Omdat we allemaal in verbinding met elkaar staan…

Op een ochtend liggen mijn vriend en ik, scrollend door de telefoon, nog in bed… Laat mijn vriend een foto zien. ‘Kijk!’ zegt hij. ‘Dit was vroeger mijn muziekheld.’

Een foto van J.J. Cale krijg ik onder de neus. Ik kende hem niet.

Hij wilde mij graag het liedje laten horen, als hoog gevoelig persoon kan ik maar slecht tegen het schelle geluid afkomstig uit zijn telefoon.

Ik stel voor het liedje over de sonos speakers  te luisteren via Spotify. En kort daarna hoor ik iets bekends uit de luidsprekers, de sound van een bekende gitaar herkende ik. Onmiddellijk denk ik aan Eric Clapton, met Lay down Sally. En zet ik dat liedje even later op.

Lay down, Sally, and rest you in my arms.
Don`t you think you want someone to talk to?
Lay down, Sally, no need to leave so soon.
I`ve been trying all night long just to talk to you.

Deze woorden komen bij mij binnen, en zijn voor mij bedoeld. De woorden slaan op wat ik deze nacht (gedachten die me uit de slaap hielden ) voorbij heb zien komen.. Toeval bestaat niet! Het was weer een telepathische ervaring. En dit is een teken. De opeen volgende acties,… zijn niet toevallig.

‘I`ve been trying all night long just to talk to you.’

Weer zeg ik toeval bestaat niet, its a sign!

Liefs

Anna